-
[Νίκος] Η αποχώρηση
Τα μάτια μου κλείνουν και μια γλυκιά ευφορία έρχεται και μου γεμίζει την ψυχή. Η τζούρα από το τσιγάρο που κρατώ στα δάχτυλά μου με γεμίζει, σαν την αγκαλιά της μάνας πριν από τον ύπνο. Κάθομαι αναπαυτικά στην πολυθρόνα του γραφείου μου με τα ρούχα της δουλειάς να μυρίζουν το άρωμά της. Αυτό που φοράει πάντα όταν βρισκόμαστε στο σπίτι…
-
[Καίτη] Η ανθρωπόμυγα
1 Μπιζ Μπιζ Μπιζ… «Τι είναι αυτό;» Μπιζ Μπιζ Μπιζζζ… Γιατί ακούω βουίσματα; Ανοίγω τα μάτια και κοιτάω τριγύρω, Μπιζζζ… Βρίσκομαι στο δωμάτιο μου, αλλά κάτι πάει στραβά. Από την υπνηλία μου, σηκώνομαι και πάω να πατήσω στο έδαφος, όμως κάτι πάει στραβά. Κοιτάω κάτω και βλέπω μόνο το ξύλινο παρκέ του δωματίου μου. Πόδια πουθενά. Μπιζζζζ Τρομαγμένη κοιτάω στον…
-
[Θέμος] Εκείνο το τέλος.
6 «Λοιπόν; Έτοιμος;» η γνώριμη φωνή του αγγέλου φθάνει στα αυτιά μου. Την ακούω καιρό τώρα, σχεδόν μυρίζω την Θεία του φύση. «Όχι, δεν έχει ξυπνήσει ακόμη.» του απαντώ με την γερασμένη, βραχνή φωνή μου. Μια φωνή που κάποτε έσειε τους τοίχους, στεντόρεια και συνάμα ευγενική, χαρούμενη όταν ερχόταν εκείνη. «Έτσι μου είπες και χθες… προχθές… και παραπροχθές» γκρινιάζει ο…
-
Δύο σταγόνες θάρρος, μία σταγόνα ψυχή [Rasnarry Academy Short Story]
2 Η Σιράν έσφυζε από ζωή σήμερα. Παιδιά έτρεχαν στους δρόμους ενώ οι πλανόδιοι έδειχναν την πραμάτεια τους στους κατοίκους του Νότιου Κάστρου της Χώρας των Ανθρώπων. Ο ζεστός νότιος άνεμος που ερχόταν από την έρημο του Ισχάρ αρρώσταινε την Μακριβέη Οτίγιε που ακόμα και με το ελαφρύ κόκκινο και φαρδύ φόρεμα της, έσταζε από τον ιδρώτα. Το τουρμπάνι στο…
-
Η λίστα θανάτου
0 Η ανάσα της βγήκε κοφτή και γρήγορη πάνω στην βιασύνη της να αρπάξει τα κλειδιά της και να φύγει από το σπίτι της. Άρχισε γρήγορα να περπατάει στον δρόμο, σαν να τρέχει να προλάβει το λεωφορείο ή κάποιο σημαντικό ραντεβού, μα όχι. Έτρεχε να ξεφύγει από τις αναμνήσεις της. Μια συγκεκριμένη ανάμνηση βασικά, που την στοίχειωνε σε όλη την…
-
Μια αναπάντεχη συνάντηση
0 Η συνάντηση με τη μοίρα μου έγινε πριν δύο εβδομάδες, τότε που πήρα τις εξετάσεις μου. Καρκίνος τελικού σταδίου στον εγκέφαλο, μηδαμινές ελπίδες. Ελάχιστος χρόνος ζωής για να τακτοποιήσω τις δουλειές μου. Διαθήκες, κληρονόμοι, λες και έχω πολλά να μοιράσω. Ένα δυάρι στο Μοσχάτο και μερικά χιλιάρικα στην τράπεζα για τα ανίψια μου. Δική μου οικογένεια δεν έκανα ποτέ,…
-
Γατοκουβέντες
0 Inspiration scene: μερικές γάτες να κυνηγούν η μία την άλλη Κείμενο: – Τι κάνεις; – Παρατηρώ τις γάτες να καλπάζουν πάνω στο τσιμεντένιο τοίχακι. – Καλπάζουν;; – Ναι, καλπάζουν! Γίνονται άτια υπερήφανα και προσπαθούν να κερδίσουν τον ιππόδρομο. – Ποιον ιππόδρομο; – Αυτόν που τρέχουν να ξεφύγουν μέχρι να κρυφτούν κάτω από ένα αυτοκίνητο και να κερδίσουν την κούρσα.…
