Stella Strafkou
Λάτρης των βιβλίων και της συγγραφής μικρών ιστοριών, ένα ωραίο πρωινό πριν μερικά χρόνια ξεκίνησα να ανεβάζω υλικό σε ένα παλαιότερο blog. Μέχρι που δημιούργησα το παρόν blog, και υποσχέθηκα στον εαυτό μου σιγά σιγά να γεμίσει αυτός ο "μελαγχολικός κήπος" με ιστορίες αντί για άνθη. Ελπίζω να τα καταφέρουμε! Για μένα η έκφραση μέσω των τεχνών είναι πολύ σημαντική για όλους μας! Ακόμα καλύτερα όταν συζητάς με κάποιον για αυτήν!! <3
-
[Δανάη] Κεφάλαιο 5ο
Καταπίνω το σάλιο μου και τον κοιτάω. Είναι σοβαρά τα πράγματα... Του προτείνω να πάω και εγώ, αλλά αυτός αρνείται, λέει ότι πρέπει να παρακολουθήσω τη σχολή μου. Επειδή πέρασα όλα τα μαθήματα του πρώτου εξαμήνου, δεν σημαίνει ότι πρέπει να…
-
[Δανάη] Κεφάλαιο 4ο
Είμαστε μαζεμένοι όλοι. Ο Παναγιώτης, ο μεγάλος μου αδερφός, και ο Νίκος, ο μεσαίος της οικογενείας, μαζί με τη Χριστίνα, τη σύζυγό του. «Άντε και μέχρι του χρόνου χαρές στην οικογένεια!» μας πετάει ο Νίκος και τον κοιτάμε όλοι σαν χαζοί.…
-
[Δανάη] Κεφάλαιο 3ο
Σηκώνομαι από το κρεβάτι και κοιτάζω το δωμάτιο όπου βρισκόμουν... Δεν μου θυμίζει τίποτα. Πανικοβάλλομαι, δεν είναι κανείς εδώ. Το δωμάτιο μοιάζει παλιό, με παλιό κρεβάτι, ντουλάπες, διακοσμητικά. Παραπατάω
-
[Στεφανία] Κεφάλαιο 4ο
Έχοντας μαζέψει μόνο τα απαραίτητα, αφήνω το κινητό μου και τον υπολογιστή μέσα σε μια τσάντα πλάτης, απενεργοποιημένα και τα δύο, πάνω στο κρεβάτι μου. Κοιτάω τριγύρω το διαμέρισμα που με φιλοξενούσε τόσα χρόνια. Ένας κόμπος στο στομάχι για το άλμα…
-
[Στεφανία] Κεφάλαιο 3ο
Επιμέλεια: Anastasia Neraidoni Stathopoulou Illustration: Dimitra Adamopoulou (Dimi Adam) Οι ανάσες μας βαριές και ο συγχρονισμός ικανοποιητικός, σαν δύο καλολαδωμένες μηχανές που δουλεύουν συμπληρωματικά η μία για την άλλην. Ο Κώστας έχει μάθει το σώμα μου και εγώ το δικό του,…
-
[Στεφανία] Κεφάλαιο 2ο
Η εργοδότρια μου, Μαντλέν, εξίσου μόνη σε αυτή τη κοινωνία εδώ και αρκετά χρόνια, έχασε το άλλο της μισό από τροχαίο. Μια λυπητερή ιστορία αφού έφταιγε και η ίδια. Η Ίρις και η Μαντλέν αγαπούσαν η μία την άλλη όσο τίποτε…
-
[Στεφανία] Κεφάλαιο 1ο
“Αρμονική καλημέρα γλυκιά μου Στεφανία! Ελπίζω να είσαι καλά σήμερα! Πραγματικά θα ήθελα να είσαι εδώ μαζί μου για να απολαύσουμε σάκε, περπατώντας στους πολυσύχναστους δρόμους της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου. Έλα, ευκολάκι σήμερα, μαντεψε που βρίσκομαι! Εξτρα σάκε αν μαντέψεις…
-
Τα μάτια να μου κλέψεις για πάντα πριν χαθώ
“Ρίχτο Νικόλα! Τι άκουσες πάλι πρωί πρωί;» «Μιχάλη δεν είμαι καλά σήμερα! Η Νατάσα και εγώ καυγαδίσαμε πάλι!» «Γιατί ρε φίλε; Τι έγινε;» «Παράπονα όλη την ώρα… Δεν περνάμε χρόνο μαζί, δεν της δίνω σημασία όπως παλιά, την έχω δεδομένη και…
-
Όταν μιλούν στον έρωτα κι αυτός έχει χαθεί
«Σαράντα ρολόγια που σιωπούν στων τραγουδιών τα λόγια. Ή κάπως έτσι πάει το τραγούδι που άκουσα το πρωί. » «Τι να σου κάνει ένα κερί και τι να κάνει η φλόγα… που είναι σαν σφαίρα αδέσποτη εκείνου που αστοχεί. και έτσι…
-
[Δανάη] Κεφάλαιο 2ο
Διορθώσεις: Μαίρη Δάογλου Illustration: Ertion Selimi Ιδιωτική σχολή Ψυχολογίας, προπτυχιακό τμήμα, έτος πρώτο Είμαι εδώ. Τα κατάφερα… Ξεπέρασα τους φόβους και τις ανησυχίες μου και είμαι εδώ. Πρώτη μέρα, πρώτο μάθημα, πρώτη ώρα… Το κτήριό μου βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας,…
