-
Αμαλία | Κεφάλαιο 2ο
Διορθώσεις: Μαίρη Δάογλου Τρεις μήνες αργότερα Τι μέρα και αυτή… Είναι Αύγουστος μήνας και βράζει όλη η Αθήνα. Όλο το καλοκαίρι ψάχνω για δουλειά. Εργάστηκα για δύο εβδομάδες σε ένα καθαριστήριο ρούχων αλλά δεν πλήρωναν. Έφυγα και άρχισα να κοιτάω σε…
-
Αμαλία | Κεφάλαιο 1ο
Διορθώσεις: Μαίρη Δάογλου Με λένε Αμαλία και είμαι είκοσι πέντε χρόνων, παντρεμένη με δύο αγοράκια, το ένα τεσσάρων και το άλλο μόνο δύο. Ο σύζυγός μου ο Σπύρος είναι ένα καθίκι. Είναι μόλις τέσσερα χρόνια μεγαλύτερός μου και από αύριο θα…
-
Πάμπλο Κεφ. 3 | Πάμπλο
Αυτά σκέφτεται ο Πάμπλο καθώς τρώει το μεσημεριανό της Μάρθας την δεύτερη εβδομάδα της παραμονής του στο χωριό. Η ίδια ακόμα τον βλέπει και κάνει τον σταυρό της ώρες ώρες και ας έχει πάρει τη μορφή ενός αξιοπρεπή 45ρη προκειμένου να…
-
Πάμπλο Κεφ. 2 | Η άφιξη
Ο Πάμπλο ίσα που ακούει τις συνομιλίες, ενώ τρίβει τα χέρια του πάνω από τα γάντια. Δεν κάνει τόσο κρύο, αλλά δεν πρόκειται να τα βγάλει. Έρχεται ο καφές του και ρουφάει μια γουλιά. Ζεστός και συνάμα πικρός.
-
Πάμπλο Κεφ. 1 | Το τρένο
Περνούσαν τα χρόνια, και η Μάρθα δεν έπιανε παιδί. Ο Άξελ την αγαπούσε τόσο που δεν τον ένοιαζε. Ήθελε η γυναίκα του να είναι γερή και δυνατή. Η Μάρθα ήταν αυτή που το έπαιρνε πολύ βαριά. Προσευχόταν και κοινωνούσε με μία…
-
Πάμπλο | Εισαγωγή
Λαϊκές δοξασίες, μιλούν για αυτό σαν μία μορφή του Διαβόλου που τρεφόταν από τον φόβο και την απελπισία των κατοίκων. Λέγεται ότι το Θηρίο και η Γυναίκα έκαναν μια συμφωνία. Εκείνη, για να μπορέσει να εκδικηθεί, να ζήσει για πάντα, με…
-
[Νίκος] Η αποχώρηση
Τα μάτια μου κλείνουν και μια γλυκιά ευφορία έρχεται και μου γεμίζει την ψυχή. Η τζούρα από το τσιγάρο που κρατώ στα δάχτυλά μου με γεμίζει, σαν την αγκαλιά της μάνας πριν από τον ύπνο. Κάθομαι αναπαυτικά στην πολυθρόνα του γραφείου…
-
[Καίτη] Η ανθρωπόμυγα
Μπιζ Μπιζ Μπιζ… «Τι είναι αυτό;» Μπιζ Μπιζ Μπιζζζ… Γιατί ακούω βουίσματα; Ανοίγω τα μάτια και κοιτάω τριγύρω, Μπιζζζ… Βρίσκομαι στο δωμάτιο μου, αλλά κάτι πάει στραβά. Από την υπνηλία μου, σηκώνομαι και πάω να πατήσω στο έδαφος, όμως κάτι πάει…
-
[Δανάη] Κεφάλαιο 10ο
Κατεβαίνω τις σκάλες, και φτάνω στο ισόγειο. Κοιτάω από το παράθυρο, και βλέπω το μεγάλο αμάξι του θείου Αυγουστίνου να σταματάει στην αυλή. Ακολουθεί του Γιώργου, του νονού του ξάδερφου μου, του Γιάννη. Αν και μερικά χρόνια μικρότερος από εμένα, με…
-
[Δανάη] Κεφάλαιο 9ο
«Αδερφέ... τα καλύτερα χάνεις εδώ μέσα!» φώναξα ειρωνικά, πριν με αναλάβουν οι υπεύθυνοι. Η μάνα μου δεν εμφανίστηκε ποτέ. Δεν θέλει να χαλάσει το καλό προφίλ της οικογενείας μας, έχουμε ένα όνομα να υπερασπιστούμε. Ο Γιώργος, ο αδερφός μου, είπε ότι…
