Uncategorized

Περί

“Blue Garden”

Με μια απλή αναζήτηση θα βρεις περιποιημένους κήπους γεμάτους με μπλε λουλούδια, διακοσμητικά, λίμνες τεχνητές και μη, σαν να έχουν βγει από βιβλία παραμυθιού και ούτω καθ’εξής. Αυτό που πολλοί (δεν) βλέπουν αλλά λίγοι θα καταλάβουν είναι ή έλλειψη ζωής από κάτι τέτοιες διακοσμήσεις.

Ας είμαστε ειλικρινείς…αποκλείεται να υπάρχει περιποιημένος κήπος και να υπάρχει και ένας σκύλος μέσα απόλυτα ήσυχος που να μην σκάβει ή να μην τρέχει παντού “καταστρέφοντας” αυτό τον υπέροχα σχεδιασμένο παράδεισο. Θα ακουστεί αστείο αλλά ακόμα και στον παράδεισο θες παρέα. Θα μπορούσα να συνεχίσω , άλλα πραγματικά δεν είναι το σημείο που θέλω να εστιάσω με αυτή την ανάρτηση, αλλά πάντα χρειάζεσαι ένα πρόλογο για να ξεκινήσεις…τουλάχιστον έτσι μου λέγαν στο σχολείο, έχουν περάσει χρόνια…did things change or Mrs Axlampouxla left her bones on the chair while teaching chemistry???  


Για μένα το blue garden είναι το μυαλό κάθε ανθρώπου. Το μυαλό που ακόμα και στις μπλε μέρες του, είναι γεμάτο με μποστάνια από ιδέες που έχουμε σπείρει, οι οποίες θα μεγαλώσουν, θα ανθίσουν θα βγάλουν καρπό ο οποίος χρειάζεται την φυσική ωρίμανσή του για να τον συλλέξουμε δλδ να τον θερίσουμε.

Μπλε μέρες έχουμε όλοι φυσικά, είναι οι μέρες που συνήθως δεν μπορούμε να σηκωθούμε από το κρεβάτι ή βαριόμαστε να φτιάξουμε έναν καφέ και περιμένουμε να σηκωθεί κάποιος άλλος από την οικογένεια για να του φωνάξουμε με διαπεραστική φωνή φοβισμένου ζώου “θέλω καφέ!!!” ακολουθούμενη από μια επίδειξη ικανοτήτων στο αναμέτρημα βλεμμάτων, ικανή να φοβίσει και λιοντάρια.

Δυστυχώς, αν και θα ήθελα πολύ, δεν θα αναφερθώ προς το παρόν στην πάθηση που ονομάζεται κατάθλιψη, αν και θα ήθελα πολύ να γράψω μία ανάρτηση στο μέλλον και από προσωπική εμπειρία αλλά και από άτομα τα οποία έπασχαν ή και ακόμα πάσχουν από την αυτήν την νόσο της γενιάς μας και του κοντινού μέλλοντος, αλλά αυτά κάποια άλλη στιγμή. 


Αυτός είναι ο πρόλογος του site μου. Δεν είναι διαφήμιση κήπου, δεν είναι ειδήσεις, δεν είναι προσωπικό ημερολόγιο, είναι απλά σκέψεις, ιστορίες και ιδέες που θέλουν να εκφραστούν, θέλουν να βγουν στην επιφάνεια και να πάρουν την πρώτη τους ανάσα, να φωτοσυνθέσουν και εν τέλει να αποτελέσουν μια αρχή μπορεί όχι για τις ίδιες αλλά ίσως για κάποιες άλλες που ακόμα βρίσκονται σε κατάσταση χειμερίας νάρκης. Για να φτιάξεις μια ομελέτα ικανή να σε χορτάσει, χρειάζεται σίγουρα να σπάσεις δύο αβγά…


Καλή Συνέχεια

Λάτρης των βιβλίων και της συγγραφής μικρών ιστοριών, ένα ωραίο πρωινό πριν μερικά χρόνια ξεκίνησα να ανεβάζω υλικό σε ένα παλαιότερο blog. Μέχρι που δημιούργησα το παρόν blog, και υποσχέθηκα στον εαυτό μου σιγά σιγά να γεμίσει αυτός ο "μελαγχολικός κήπος" με ιστορίες αντί για άνθη. Ελπίζω να τα καταφέρουμε! Για μένα η έκφραση μέσω των τεχνών είναι πολύ σημαντική για όλους μας! Ακόμα καλύτερα όταν συζητάς με κάποιον για αυτήν!! <3

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *